แต่ถ้าไม่รู้ ก็จะเขียนให้อ่านกันอีกครั้ง
เผื่อว่าก้อนเนื้อสมองอันมีพื้นที่น้อยนิดของคุณจะลืมมันไปแล้ว
J!MMY 9/14/2008 4:30:49 PM
ก็น่าแปลกใจเหมือนกันว่า ทำไมเรื่องแค่นี้
กลับคิดไม่ได้ คิดไม่เป็น คิดไม่ออก
วิจารณญาณ กลับไม่ถูกขุดขึ้นมาใช้เลย
J!MMY 9/14/2008 4:30:49 PM
ไม่ทราบว่ามีปัญหาทางสมองมากหรือเปล่า?
J!MMY 9/15/2008 3:01:51 AM
อย่าดีแต่พล่าม ด้วยความคิดวนลูป เหมือนลู่วิ่งในสนามแข่งรถอยู่อีกเลย
J!MMY 9/15/2008 12:32:04 PM
ไม่บอกเสียตั้งแต่แรกว่าต้องการให้คน(คุณธเนศร์)มาพินอบพิเทา ยอมซูฮก
J!MMY 9/15/2008 12:32:04 PM
โต้ไม่ออกเลย ถึงได้แต่วนไปวนมาว่าเขาว่าเด็ก
หึ หึ 9/17/2008 12:48:58 PM
เด็กหรือผู้ใหญ่ ไม่วัดกันที่วัยที่แก่หรืออ่อนหรอกครับ
ควรหยุดเมื่อไร รู้จักให้อภัยกันเมื่อไร
สิ่งเหล่านี้ ต่อมสำนึกของผู้ใหญ่จะเริ่มต้นก่อนว่า เราควรเป็นตัวอย่าง
ให้เด็กทำตาม แต่ถ้าต่อมสำนึกในความเป็นตัวตนเป็นตัวอย่างที่ดีที่คนที่ได้เชื่อว่าความเป็นผู้ใหญ่ควรจะทำมันไม่มี
มันก็จะราวี ท้าทาย ต่อต้านกันไม่จบ
เราจึงเห็นคนแก่แต่อายุ นิสัยยังกะเด็กอยู่เต็มบ้านเต็มเมือง
ไม่มองกันเหตุผละผล
ฝากให้คนที่คิดว่าตนเองเป็นผู้ใหญ่พึงสำเหนียกครับ
ดังนั้นเรื่องราวทำนองนี้ควรจะจบได้แล้ว
ธีรวัฒน์ 9/17/2008 1:25:31 PM
พอเถอะครับ ถ้าทำได้แต่แบบนี้ก็คงไม่โตไปกว่ากันเท่าไหร่
เป็นผู้ใหญ่กันแล้วก็หัดมองอะไรข้ามๆ แล้วก็คิดบวกกันบ้างเถอะครับ
สิ่งดีๆ และความรู้ที่เค้ามีให้สามารถกลบอะไรเล็กๆน้อยๆ อย่างนี้ไปได้หมดล่ะครับ
arto 9/17/2008 1:04:43 PM
“ไพรม์มัส กรุ๊ป…