ทดลองขับ Toyota Camry V6 3.5 ลิตร ; ค่าตัว 2.8 ล้านบาทเศษ จะคุ้มไหม?….By ; J!MMY

จริงอยู่ว่า โตโยต้า เปิดตัวแคมรีใหม่ มาตั้งแต่สิงหาคม ปี 2006

จริงอยู่ว่า รุ่น วี6 3.5 ลิตร เปิดตัวตามออกมาตั้งแต่วันที่ 30 ตุลาคม 2006

แต่กว่าจะได้มีโอกาส ยืมรถรุ่นนี้มาทดลองขับเต็มรูปแบบ เวลาก็ผ่านพ้นไปเกือบจะครบขวบปี
โดยมีช่วงระยะเวลาเหลือทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า เพียงแค่ 1 เดือนเท่านั้น…

กระนั้น ก็ยังมีหลายคนที่สนใจ และยังคงรออ่านผลการทดลองขับของ ซีดานประกอบในประเทศที่หรูสุด
ไฮเทคที่สุด และแพงที่สุด เท่าที่โตโยต้า เคยสั่งมาขึ้นสายการผลิตในเมืองไทย รุ่นนี้อยู่บ้าง

ไม่ว่าจะอยากรู้ เพราะจะเซ็นเช็คสั่งซื้อ
หรือจะอยากรู้ ตามประสาคนชอบรถ

สิ่งที่ผมได้พบเจอ และมาถ่ายทอดให้อ่านกันนั้น คงพอจะช่วยให้มองเห็นว่า อะไรคือข้อดี
และอะไรคือสิ่งที่ควรปรับปรุงในรุ่นท็อปของแคมรีใหม่ ที่มาพร้อมป้ายราคามหากาฬขนาดนี้

แต่ ก็คงต้องยอมรับว่า
การเปิดตัวรุ่น วี6 3.5 ลิตร ของแคมรี ด้วยค่าตัวที่สูงถึง 2.8 ล้านบาทนั้น ถือเป็นเรื่องที่สร้างความประหลาดใจ
ให้กับคอรถยนต์ในบ้านเราได้พอสมควร

ส่วนหนึ่ง ปฏิเสธไม่ได้ว่า ขนาดความจุกระบอกสูบที่ใหญ่โตกว่าคู่แข่งนั้น ยังคงสร้างความเข้าใจในหมู่ผู้บริโภคว่า
อัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงไม่น่าจะดีเท่าใดนัก และยิ่งโตโยต้า อัดอุปกรณ์เพื่อความปลอดภัยสุดไฮเทคทั้งหลาย
มาให้แบบไม่น้อยหน้าประเทศอื่นๆในโลกแล้ว ยิ่งทำให้ความน่าสนใจ เพิ่มพูนมากขึ้น

สาเหตุที่โตโยต้า ตัดสินใจ เปิดตลาดซีดานขนาดกลางระดับนักบริหาร ขนาดเครื่องยนต์ 3,500 ซีซี นั้น
ส่วนหนึ่งเป็นการผลิตเพื่อส่งออกสู่บางตลาดในภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ด้วยกัน อันเป็นนโยบายระดับภูมิภาค
ดังนั้น ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ทำขายในประเทศด้วยไปเลยก็ไม่เลว

เพราะในอีกด้านหนึ่งนโยบายภายในประเทศเองนั้น มองว่าเป็นการวางตำแหน่งทางการตลาดแคมรี เพื่อสร้างภาพลักษณ์ของตน
ให้สูงขึ้นกว่าคู่แข่งในตลาดทั้งหมด ด้วยการเอาขนาดความจุกระบอกสูบในเครื่องยนต์ที่มากถึง 3,500 ซีซี มาข่มขวัญคู่ต่อสู้

แต่จะเพิ่มขึ้นมากพอจะช่วยให้ตัวเลขยอดขายดูดีหรือไม่ นั่นเป็นอีกประเด็นหนึ่งที่แยกต่างหากออกไป

การมองหาความแตกต่างจากภายนอก ระหว่าง แคมรี 2.4 ลิตร ตัวท็อป และรุ่น วี6 3.5 ลิตร นั้น
คุณต้องใช้ทักษะทางสายตา และสมองไม่ต่างอะไรกับการเล่นเกม โฟโตฮันท์ จับผิดภาพ ตามห้างสรรพสินค้าชั้นนำ
เพราะหากดูผิวเผินเพียงผ่านๆ คุณจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่า คันไหนเป็นรุ่นไหน

ถ้าดูยังไงก็ยังดูไม่ออก ผมจะเฉลยให้ก็ได้ว่า ให้ดูที่กระจังหน้า จะมีแผ่นพลาสติกใสๆ
แปะไว้ที่ใต้โลโก้สามห่วงของโตโยต้า แผ่นพลาสติกที่ว่านี้ มีประโยชน์อย่างไร อ่านไปอีกสักพัก คุณจะพบคำตอบ

จากนั้น มองไปที่ด้านข้างตัวถัง จะพบโลโก้ V6 แปะอยู่ด้านข้าง ก่อนถึงประตูคู่หน้า
มองมาทางบั้นท้าย ก็จะมีโลโก้ 3.5 Q ติดไว้ที่ฝากระโปรงหลัง
มองลงต่ำไปอีกนิด จะพบปลอกท่อไอเสียคู่ ทั้ง 2 ฝั่งมุมกันชน
เป็นการยืนยันว่า คันนี้ เครื่องยนต์ วี6 3.5 ลิตร ถ้าคิดจะเข้าใกล้
ก็ต้องทำใจไว้ได้เลยว่าอาจโดนทิ้ง…..

เปล่าหรอก มิใช่ใครจะมานอกใจกันแต่อย่างใด
ผมแค่หมายถึงว่า โดนทิ้ง…ไปหลายช่วงตัวต่างหาก

หรือถ้าชะเง้อมองหลังคา ก็จะเห็นว่า มีซันรูฟกระจก แถมมาให้อีกหนึ่งชุด
เลื่อนเปิด-ปิด ด้วยระบบไฟฟ้า พร้อมระบบดีดกลับอัตโนมัติ เมื่อมีสิ่งกีดขวาง
แบบเดียวกับกระจกหน้าต่างไฟฟ้าทั้ง 4 บาน

หมดแล้วครับ ความแตกต่างจากรุ่น 2.4 ลิตร หากมองกันเฉพาะภายนอก
มีเท่านี้เองจริงๆ!

อ่านมาถึงตรงนี้ หลายคนเริ่มคิดแล้วว่า
อ้าว! ถ้ามันต่างกันเพียงแค่นี้ แล้วฉันจะควักตังค์มาเซ็นใบจองดี
หรือว่าควักแป๊ะฮวยอิ้ว มาสูดดมลดอาการหน้ามืดกันดี

ใจเย็นครับ ๆ ช้าก่อน

เพราะถ้านับรวมความแตกต่างที่อยู่ในห้องโดยสารแล้วละก็
ยังหรอกครับ ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล
เพราะภายในของแคมรี วี6 3.5 ลิตรนั้น มีรายละเอียดปลีกย่อย
ที่แตกต่างจากรุ่น 2.4 ลิตร อยู่หลายจุด

ทั้งการตกแต่งโทนสีภายในด้วยสีดำ ตัดกับลายไม้
ในขณะที่รุ่นอื่นๆ เขาตกแต่งกันด้วยสีโทนสว่าง

เบาะนั่งคู่หน้าปรับด้วยไฟฟ้า ทั้ง 2 ฝั่ง ที่ลดปัญหาอาการเมื่อยหลังขณะขับทางไกลไปได้พอสมควร
ฝั่งคนขับ มีสวิชต์ ปรับดันหลังมาให้เป็นพิเศษ

ตำแหน่งคันเกียร์ ถูกวางไว้ใกล้มือคนขับมาก และช่วยเพิ่มความสบาย
ในการเปลี่ยนเกียร์ได้ดีกว่าที่คิด

คันเกียร์ติดตั้งไว้ที่ คอนโซลกลาง ประดับด้วยลายไม้
พร้อมที่วางแขนที่สามารถปรับเลื่อนขึ้นหน้า หรือถอยหลังได้
แถมเมื่อเปิดฝาในแต่ละตำแหน่งออก จะพบทั้งช่องเสียบ
อุปกรณ์ไฟฟ้า 12 โวลต์ ที่วางแก้ว 2 ตำแหน่ง
และกล่องเก็บซีดีขนาดใหญ่พอสมควร

ตรงนี้ยังไม่ต่างจากรุ่น 2.4 ลิตร

แต่เบาะนั่งปรับได้ด้วยไฟฟ้านั้น ไม่ได้มีมาให้เพียงแค่เบาะคู่หน้าเหมือนรถทั่วไป
เพราะแคมรี วี6 3.5 ลิตร มีระบบปรับตำแหน่งเบาะนั่งด้วยไฟฟ้า มาให้กับเบาะนั่งคู่หลังอีกด้วย!
เอาละ เริ่มแตกต่างจากรุ่น 2.4 ลิตร ขึ้นมาอีกจุดหนึ่งแล้ว…

ทว่า อย่าเพิ่งดีใจไปเชียว
เพราะส่วนที่ปรับเอนได้นั้น มีแค่พนักพิงเท่านั้น ซึ่งเมื่อใช้งานจริงแล้ว ผมมองว่า ไม่ได้ช่วยให้เกิดความสบายในการเดินทางไกล
ของผู้บริหารที่มีอาการปวดหลังเท่าที่ควร แถมตำแหน่งของเบาะรองนั่ง ก็ยังไม่รองรับกับมุมเอนของพนักพิงได้ดีเท่าที่ควร
เปิดโอกาสให้ร่างของผู้บริหารที่นั่งด้านหลังรถนั้น ไหลไปกองกับพื้นได้โดยง่าย ถ้าเป็นคนขี้เกียจคาดเข็มขัดนิรภัย

แต่ถ้าอยากวางเท้าสบายขึ้น
ขอให้บอกพลขับของคุณ
เลื่อนปรับเบาะนั่งฝั่งผู้โดยสารตอนหน้า เลื่อนเข้าเลื่อนออก ตามแต่ใจคุณ
ได้ง่ายขึ้น ด้วยสวิชต์ปรับเบาะที่ติดตั้งอยู่ในตำแหน่งที่ง่ายต่อการควบคุม

นี่คือ อีกผลงานหนึ่ง ที่เกิดขึ้นได้ เพราะผลวิจัยตลาด จากลูกค้าอย่างแท้จริง

ชุดสวิชต์ ควบคุม ทั้งระบบปรับพนักพิงเบาะให้เอนลงด้วยไฟฟ้า
ระบบปรับอากาศ ม่านบังแดดไฟฟ้าที่กระจกบังลมหลัง และชุดเครื่องเสียง
ซ่อนอยู่ในที่วางแขน พับเก็บได้
ซึ่งสามารถเปิดทะลุไปถึงห้องเก็บของด้านหลังได้
เหมือนกับทั้งรุ่น 2.0 และ 2.4

แอร์แถวหลังนั้นแยกฝั่งซ้าย-ขวา ยังไม่ได้ในรุ่นนี้

ชุดแผงหน้าปัด ในภาพรวมแล้ว อาจจะยากสักหน่อยหากจะมองหาความแตกต่าง ขณะหยุดนิ่ง
เพราะทุกสิ่งที่มีในรุ่น 3.5 ลิตรนั้น ล้วนแล้วแต่พบได้ในรุ่น 2.4 ลิตรด้วยกันทั้งสิ้น
ไม่ว่าจะเป็นพวงมาลัยพร้อมลายไม้ ที่จับแล้วลื่นมือใช้การได้เลย
มีสวิชต์แบบมัลติฟังก์ชัน ประกอบด้วยปุ่มฝั่งซ้าย ไว้ควบคุมชุดเครื่องเสียง ซีดี ใส่แผ่นได้แค่ทีละแผ่น ต้องกดปุ่ม Eject เพื่อให้หน้าจอเลื่อนลงมาก่อนจึงจะใส่แผ่นได้
เล่น MP3 และ Windoe Media ได้ อีกทั้งยังมีระบบ Bluetooth เชื่อมต่อกับโทรศัพท์ในรถยนต์มาให้เสร็จสรรพ
ฝั่งขวาของพวงมาลัยมีสวิชต์ควบคุมการทำงานของระบบปรับอากาศ ดิจิตอลแยกฝั่งได้ ซ้าย-ขวา เฉพาะผู้โดยสารตอนหน้า
พร้อมระบบลดกลิ่นในห้องโดยสาร
ด้วยการปล่อยอีออน อย่าง Plasma Cluster อันเป็นลิขสิทธิ์ของ ชาร์ป คอร์ปอเรชัน

ไปจนถึงระบบนำร่องผ่านดาวเทียม พร้อมระบบแจ้งข้อมูลด้วยเสียง
ที่ยังคงใช้งานยากเย็นเข็ญใจตามสมญานามที่ผมตั้งชื่อเล่นให้เค้าว่า
"เจ๊หลง" เหมือนเดิม แม้ว่าจะใช้งานในการนำทางได้ดีตามอัตภาพ แต่ก็ยังต้องพัฒนากันต่อไป
หน้าจอแม้จะพยายามออกแบบให้ดีกว่าแคมรีรุ่นเดิมแล้ว แต่ยังไงๆก็ยังไม่ค่อยเป็นมิตรกับผู้ใช้
(User friendly) เท่าที่ควร ฟังก์ชันต่างๆ แทนที่จะอยู่ในกลุ่มเดียวกัน กลับไปอยู่อีกหน้าหนึ่ง
หรือไม่เช่นนั้น โหมดที่เราต้องการ บางทีก็อยู่ห่างกันไป ทำให้ต้องคลำหากันอยู่พักใหญ่

ส่วนข้อมูลแผนที่นั้น ยังไม่อัพเดทเท่าที่ควร เพราะอย่างน้อย สนามบินสุวรรณภูมิที่ควรจะมี
กลับยังคงไม่มีเหมือนเมื่อตอนเปิดตัวในช่วงแรก

อีกทั้งข้อมูลของ POI (Point Of Interest) อันเป็นเครื่องหมายแสดงตำแหน่งของ ร้านอาหาร โรงแรม
สถานที่ท่องเที่ยว ซูเปอร์มาร์เก็ต โรงเรียน มหาวิทยาลัย ปั้มน้ำมัน ตู้ ATM ตลาด ธนาคาร
ไนท์คลับ ไปรษณีย์ พิพิธภัณฑ์ โบสถ์ วัด มัสยิด รีสอร์ท โรงภาพยนตร์ โรงเรียน โรงแรม โรงละคร
โรงพยาบาล ศาล ศูนย์กีฬา ศูนย์การค้า สถานีตำรวจ สถานีดับเพลิง สถานีรถโดยสาร
สถานีรถไฟ สนามกอล์ฟ สนามบิน ฯลฯ ที่มีอยู่เยอะแยะมากมายนั้น หากเป็นร้านอาหาร
อาจต้องมีการอัพเดทข้อมูลกันทุกปี เพราะแถวบ้านของผม มีปั้มน้ำมันปิดกิจการไปแล้ว 1 แห่ง
ร้านอาหารในละแวกไม่เกิน 3 กิโลเมตร เจ๊งไปแล้ว 3-4 แห่ง ในรอบ 2 ปีที่ผ่านมา
แต่ข้อมูลในระบบ ยังมีอยู่!

แต่สิ่งที่ผู้เป็นเจ้าของรุ่น วี6 3.5 ลิตร สามารถเอาไปคุยข่มทับเพื่อนฝูงได้เต็มปากเต็มคำ
เห็นจะได้แก่ของเล่นไฮเทคด้านความปลอดภัย
ทั้ง ระบบ Redar Cruise Control เว้นระยะห่างจากรถคันข้างหน้า ด้วยความเร็วที่เหมาะสม
ซึ่งจะทำงานตั้งแต่ความเร็ว 50 กิโลเมตร/ชั่วโมงขึ้นไป

ระบบนี้ จะมีเซ็นเซอร์ ซ่อนอยู่ด้านหลังของแผงพลาสติกใส ใต้โลโก้โตโยต้า
เพื่อส่งสัญญาณวิทยุไปข้างหน้า

สาธิตให้ดูกันที่ความเร็ว 110 กิโลเมตร/ชั่วโมง

เมื่อมีการสะท้อนกลับจากรถที่กีดขวางอยู่ข้างหน้า
ระบบจะส่งสัญญาณกลับมา ส่งต่อให้ระบบควบคุมทราบ
และส่งสัญญาณแจ้งเตือนผู้ขับขี่ ให้ลดความเร็วลง
ผ่านทางหน้าจอ Multi Information บนหน้าปัดนั่นละครับ

ระยะห่างนั้น จากรถคันหน้า ปรับได้ 3 ระดับ

ในขั้นตอนนี้ ระบบจะสั่งชะลอความเร็วของรถลงส่วนหนึ่ง

"แต่มิใช่การช่วยเบรกในทันทีแต่อย่างใด" ต้องย้ำตรงนี้ให้ชัดเจนนะครับว่า
ระบบนี้ ไม่ได้ทำหน้าที่ช่วยเบรก แต่ทำได้แค่ช่วยชะลอความเร็วลงเท่านั้น
หน้าที่ในการเหยียบเบรก ยังไงๆ ก็ยังเป็นของผู้ขับขี่อยู่ดี!

แต่เมื่อรถคันข้างหน้า พ้นการกีดขวางไปแล้ว
ระบบก็จะเร่งความเร็วกลับไปอยู่ที่ความเร็วเดิม ที่ตั้งเอาไว้
โดยอัตโนมัติ…..จนกว่าจะมีรถคันอื่น มากีดขวาง ทำให้ระบบต้องสั่งลดความเร็วลงเองอีกครั้ง

อีกระบบหนึ่งที่โตโยต้าติดตั้งมาให้เป็นพิเศษในแคมรี วี6 3.5 ลิตร
นั่นคือระบบ PRE-CRASH SAFETY
ระบบนี้ ทำงานควบคู่กับ Redar Cruise control
เพื่อช่วยในกรณีที่ผู้ขับขี่เกิดอาการง่วง หรือหลับใน

หาก รถคันข้างหน้าใกล้เข้ามาแล้ว ผู้ขับขี่ ยังไม่ถอนเท้า
จากคันเร่ง ระบบจะส่งเสียงร้องเตือนผู้ขับขี่
แต่ถ้ายังไม่หยุด ยังไม่ยอมแตะเบรก อาจจะเพราะง่วงหรือหลับใน หรือหลับแบบไหลลึกลงไปเลย
ระบบจะเตรียมสั่งการให้เข็มขัดนิรภัย แบบลดแรงปะทะ และดึงกลับอัตโนมัติ
รวมทั้งถุงลมนิรภัยพร้อมทำงานได้ในเสี้ยววินาที

อุปกรณ์อำนวยความสะดวกอื่นๆ ยังคงมีมาให้ไม่แตกต่างจากรุ่น 2.4 ลิตรแต่อย่างใด
ไม่ว่าจะเป็นระบบพัดลมใต้เบาะนั่ง มีสวิชต์อยู่ที่แผงคอนโซลกลาง ใกล้คันเกียร์
ระบบกุญแจ Smart Entry เดินเข้าใกล้รถ ก็เปิดประตูหรือสั่งล็อกประตูได้
ติดเครื่องยนต์ด้วยปุ่มกด พวงมาลัยปรับระดับสูงต่ำด้วยก้านโยกไฟฟ้า

แต่ที่เพิ่มเข้ามา ก็คือปุ่มเลือกระดับระยะห่างจากรถคันหน้า 3 ระดับ สำหรับระบบ Redar รวมทั้งปุ่มรับและวางสายโทรศัพท์บนพวงมาลัย

ไปจนถึงระบบเซ็นเซอร์กะระยะถอยเข้าจอดรอบคัน สวิชต์จำตำแหน่งเบาะนั่งคนขับและพวงมาลัย 2 ตำแหน่ง
รวมทั้งสวิชต์ตัดการทำงานของชุดไฟหน้าแบบปรับองศาจานฉายด้วยมอเตอร์ไฟฟ้าตามการหมุนของพวงมาลัย AFS

หรืออุปกรณ์ความปลอดภัยอื่นๆ ที่มีรายละเอียดเอาได้ในเว็บไซต์ของ โตโยต้า

*** รายละเอียดด้านวิศวกรรม และการทดลองขับ ***

เครื่องยนต์ของรุ่น 3.5Q เป็นรหัส 2GR-FE วี6 DOHC 24 วาล์ว 3,456 ซีซี DUAL VVT-i
ใช้ระบบแปรผันวาล์ว ที่หัวแคมชาฟต์ ทั้งฝั่งวาล์วไอดี และฝั่งวาล์วไอเสีย
จากเดิมที่มีเพียงแค่ฝั่งวาล์วไอดีอย่างเดียว

ให้กำลังสูงสุดถึง 277 แรงม้า (PS) ที่ 6,200 รอบ/นาที แรงบิดสูงสุด 35.3 กก.-ม.ที่ 4,700 รอบ/นาที

ถือได้ว่า เป็นรถยนต์ซีดานขนาดกลางจากญี่ปุ่น ประกอบในประเทศไทย ที่มีสมรรถนะสูงที่สุดในกลุ่ม

ส่งกำลังสู่ล้อคู่หน้า ผ่านเกียร์อัตโนมัติ 6 จังหวะ พร้อมโหมดบวก/ลบ

อัตราทดเฟืองท้าย 3.685

เรายังคงทดลองจับเวลา ด้วยวิธีการเดิม คือ นั่ง 2 คน เปิดแอร์ และเปิดระบบไฟหน้า
และต่อไปนี้คือ ผลลัพธ์ที่ได้ เมื่อเปรียบเทียบกับแคมรีรุ่นอื่นๆ หรือกับคู่แข่งในระดับเดียวกันที่ผมเคยรีวิวทดลองขับไปแล้ว

ตัวเลขออกมาดังนี้ครับ

แน่นอนว่า ขนาดความจุกระบอกสูบเยอะขนาดนี้ ตัวเลขอัตราเร่ง ย่อมต้องดีที่สุดในกลุ่ม เพราะในเวทีนี้
ยังไม่มีใครพร้อมสู้ อย่างน้อย ก็ต้องรอจนกว่า ฮอนด้า จะออกแอคคอร์ด เครื่องยนต์ วี6 3.5 ลิตร ในช่วงปลายปี 2007 นี้เสียก่อนนั่นละครับ

อัตราเร่งพุ่งไปได้เร็วแรงอย่างที่ใจต้องการ ทะยานจาก 0-100 กิโลเมตร/ชั่วโมง อย่างรวดเร็ว หนักแน่น
แถมยังให้เสียงรอบเครื่องยนต์ที่กวาดขึ้นอย่างหวานหู สมกับที่เป็นขุมพลัง วี6 และที่สำคัญ ความเร็วสูงสุดนั้น
ทำได้ถึงระดับ 230 กิโลเมตร/ชั่วโมงก็นับว่าสูงมากพอแล้ว สำหรับรถคันนี้

ถามว่าทำไม?

ก็เพราะว่าการตอบสนองของคันเร่งไฟฟ้านั้น ก็ยังคงไม่ทันใจในทันทีที่กดคันเร่งเช่นเคย
หากเข้าเกียร์ในโหมด D การตอบสนองจะช้า พอๆกันกับสัมผัสที่ได้จากคันเร่งของรุ่น 2.4 ลิตร

แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ผลักคันเกียร์ไปยังโหมด บวก/ลบ การตอบสนองของคันเร่งจะฉับไวทันเท้าขึ้นทันทีอย่างน่าประหลาดใจ

ไม่มีอะไรในกอไผ่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความตั้งใจของโตโยต้า ที่จะ เพื่อยืดอายุการทำงานของเกียร์ให้ยาวนานขึ้น
เลยสั่งให้สมองกลเกียร์ ทำงานตอบสนองช้าลงเล็กน้อย

ดังนั้น เมื่อเจอกับการตอบสนองของลิ้นเร่งไฟฟ้าเสริมเข้ามาด้วย ก็เลยสร้างความรู้สึกให้เกิดกับผู้ขับขี่ว่า
คันเร่งมันตอบสนองช้าด้วยประการฉะนี้

แต่อย่างไรก็ตาม ถึงจะช้า แต่ก็ยังไม่ช้าจนน่ากังวลใจ ขนาดวอลโว S80 ใหม่ 2.5 ลิตร ประกอบในประเทศนั่นแล้วกัน
รายนั้น จับเวลาเล่นๆแล้ว ช้าถึง 1.7 วินาทีเลยทีเดียว

ระบบกันสะเทือนหน้าแบบ แม็คเฟอร์สันสตรัท พร้อมเหล็กกันโคลง
ส่วนด้านหลังเป็นแบบ สตรัท ดูอัลลิงค์ พร้อมเหล็กกันโคลง
เมื่อได้มาลองขับกันแบบเต็มที่แล้วพบว่า มีความหนักแน่น และนุ่มนวล มากขึ้นกว่ารุ่น 2.4 ลิตร เล็กน้อย
เพราะมีการปรับปรุงสปริงและช็อกอัพ ให้ดูดซับแรงสะเทือนได้ดีขึ้น
เพราะในขณะแล่นผ่านเส้นทางขระขระ หรือผิวถนนที่เป็นหลุมบ่อนั้น ตัวรถดูเหมือนจะแล่นผ่านพื้นผิวเหล่านั้น
ในลักษณะลอยผ่านไปราวกับนั่งอยู่เรือด่วนที่กำลังล่องลอยผ่านคลื่นเล็กๆ มากกว่าจะปล่อยให้ล้อตกลงไปในพื้นหลุมบ่อเล็กๆเหล่านั้น

อย่างไรก้ตาม ถึงแม้ระบบกันสะเทือนจะดูดซับแรงสะเทือนได้ดีขึ้นจากรุ่น 2.4 ลิตร
แต่พวงมาลัย ยังคงตอบสนองได้ไม่ดีเท่าที่ควร แทนที่จะเพิ่มความหนืดให้มากกว่านี้อีกสักหน่อย โตโยต้า กลับมองถึง
ความนุ่มนวลและเบาสบายในการบังคับเลี้ยว ช่วงความเร็วต่ำเพื่อการขับขี่ในเมืองเป็นหลัก
จนทำให้การตอบสนองในช่วงความเร็วเดินทางนั้นยังเบาเกินไป
ช่างไม่ค่อยสอดคล้องกับพละกำลังมหาศาลของเครื่องยนต์บล็อกนี้เอาเสียเลย

ระบบเบรก ยังเป็นดิสก์เบรก 4 ล้อ ที่มาพร้อมระบบ ป้องกันการล็อกตายเอบีเอส
และระบบกระจายแรงเบรก อีบีดี ที่ให้สัมผัสจากแป้นเบรก นุ่มเท้าไปสักหน่อย
เป็นอาการลักษณะเดียวกับที่คุณจะพบได้ในแป้นเบรกของเล็กซัส RX350 หรือ โตโยต้าแฮร์ริเออร์ นั่นเอง
สังเกตได้ว่า โตโยต้า พยายามตั้งใจเซ็ตแป้นเบรกให้นุ้มเท้าเข้าไว้ และต้องเหยียบลงไปลึกนิดนึงแต่ไม่ถึงกับลึกมาก
จนแทบจะจมพื้นรถเหมือนหลายๆคันที่ผมเคยลองขับมาก่อนหน้านี้แต่อย่างใด

***การทดลองอัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิง***

ครั้งนี้เราได้นาย "ถัง" มาเป็นผู้ช่วย และผู้โดยสารถ่วงน้ำหนัก
ตามมาตรฐานเดิม คือ การจับอัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงเฉลี่ย "คร่าวๆ"
ด้วยการเติมน้ำมัน จากปั้มน้ำมันย่านพระราม 6
ก่อนจะขึ้นทางด่วน ไปลงยังปลายสุดทางด่วนสายเชียงราก
ขับด้วยความเร็ว 110 กิโลเมตร/ชั่วโมง เปิดแอร์ และนั่งไปกัน 2 คน
ทั้งคนขับและผู้โดยสาร 1 คน
แล้วเลี้ยวกลับมาขึ้นทางด่วน ขับย้อนกลับมาตามเส้นทางเดิม
ลงทางด่วนที่พระราม 6 แล้วย้อนกลับไปเติมน้ำมัน ที่ปั้มเดิม ตู้เดิมและหัวจ่ายเดิม อีกครั้ง

ตัวเลขที่ออกมามีดังนี้

ถ้ามองว่า นี่คือรถยนต์ขนาดกลางค่อนข้างใหญ่ ที่ใช้เครื่องยนต์ขนาดใหญ่โต 3,500 ซีซี
และแล่นทางไกลได้ ด้วยอัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงระดับนี้ ถือได้ว่า ประหยัดกว่าที่คิดไว้นิดหน่อย

รถยนต์ที่ใช้เครื่องยนต์ 3.5 ลิตร และแล่นได้อัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงในระดับเดียวกันนี้อีกคันหนึ่งที่ผมนึกออกในตอนนี้คือ
เอสยูวีอย่าง นิสสัน มูราโน วี6 3.5 ลิตร รายนั้นทำอัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงได้ 10.02 กิโลเมตร/ลิตร และเครื่องยนต์ใหญ่โตขนาดนี้
ทำตัวเลขออกมาได้ระดับนี้ กับการวิ่งทางไกล ถือว่า ทำได้ดีกว่าที่คิดไว้นิดนึงแล้วด้วยซ้ำ

——————-

*** สรุป ***

แรงเร้าใจ ป้องกันภัยเต็มพิกัด สไตล์รถผู้ใหญ่ แต่พวงมาลัยตอบสนองไม่ดีพอ

ความเห็นของผมที่มีต่อ การยกระดับภาพลักษณ์ของซีดานระดับผู้บริหารคันนี้ ด้วยเครื่องยนต์ที่ใหญ่โตขึ้น แรงขึ้น
และมีระบบความปลอดภัยที่เพียบพร้อมเกินหน้าเกินตาคู่แข่งค่ายยุโรปขนาดนี้ ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม
แม้เวลาจะผ่านไปแล้ว เกือบ 1 ปีที่รถรุ่นนี้ออกสู่ตลาด

อย่างที่ผมเคยบอกไว้ว่า
โตโยต้า พยายามจะวางฐานลูกค้าตัวเองไว้
ในกรณีลูกค้าเบื่อเบนซ์ หรือ บีเอ็ม
สังเกตได้จากความพยายามในการจัดวางตำแหน่งการตลาดของแคมรี วี6 3.5 ลิตร
ให้เป็นรถหรูรุ่นใหม่ ที่สามารถใช้งานแทนกันได้กับ
Mercedes-Benz E-Class หรือ BMW 5 Series E60
ที่มีราคาระดับ 3.8 ล้าน จนถึง เกือบ 5 ล้าน
แต่ไม่มีอุปกรณ์ความปลอดภัยเหล่านี้ใส่มาให้ครบเท่า

กระนั้น ต่อให้ผมพูดออกมาว่า นี่คือ โตโยต้า ที่ติดตั้งอุปกรณ์ต่างๆ มาเต็มพิกัด มากที่สุด เท่าที่โตโยต้าเคยทำมา
กับรถประกอบในประเทศไทย ในรอบ 40 กว่าปีที่ขายรถยนต์ในบ้านเรา

แต่ด้วยราคาคันละตั้ง 2.85 ล้านบาท อย่างนี้ แม้จะพอกันกับเงินที่คุณจะควักจ่ายให้กับ
รถยนต์ระดับพรีเมียมคอมแพกต์ จากยุโรป ทั้งเมอร์เซเดส-เบนซ์ ซี-คลาส และบีเอ็มดับเบิลยู ซีรีส์ 3 ประกอบในประเทศ

ทว่า คุณคงต้องถามตัวเองให้ดีๆ ว่า คุณต้องการ แคมรี ราคาคันละ 2.85 ล้านบาท
ที่แตกต่างจากรุ่น 2.4 NAVI ตัวท็อป ตรงที่ โลโก้รอบคันจากภายนอก ท่อไอเสียคู่
เครื่องยนต์ วี6 DOHC 24 วาล์ว 3.5 ลิตร เกียร์อัตโนมัติ 6 จังหวะ พร้อมโหมด บวกลบ
ระบบ Redar Cruise control , ระบบ Pre-Crash Safety ซันรูฟไฟฟ้า ห้องโดยสารโทนสีดำ
และ เบาะหลังปรับเอนได้ด้วยไฟฟ้า ซึ่งก็นั่งไม่ได้สบายอย่างที่คิด

แค่นั้น……

เหตุที่ราคาดูเหมือนจะแพงขนาดนี้ นั่นเพราะ นอกจากค่าเครื่องยนต์กับค่าเกียร์ มันแพงสาหัสอยู่แล้ว
ยังต้องเจอกับภาษีสรรพสามิตที่จัดเก็บกับรถยนต์ที่มีขนาดความจุกระบอกสูบเกิน 3,000 ซีซี
ในอีกพิกัดอัตราที่แพงขึ้นไป ยิ่งทำให้ราคารถคันนี้ พุ่งสูงขึ้นไปอยู่ในจุดที่ ผู้ซื้อต้องถามตัวเองให้ดี
ว่า อยากได้จริงๆ มีรถในบ้านอยู่แล้วอย่างน้อย 1 คัน และมีเงินเหลือจริงๆ

การตอบรับของผู้บริโภค เป็นเครื่องชี้วัดได้อย่างชัดเจนอยู่แล้ว บนท้องถนน…

—————///—————–

(ปล.เพราะโตโยต้าเอง ก็ทำใจไว้แล้วว่า วางเป้าหมาย ผลิตขายเดือนละ 10-20 คันก็พอ)…

————————————–

ขอขอบคุณ
ฝ่ายประชาสัมพันธ์
บริษัท โตโยต้า มอเตอร์ (ประเทศไทย)จำกัด
สำหรับความเอื้อเฟื้อรถยนต์ทดลองขับ

————————————–

บทความที่เกี่ยวข้อง
และขอแนะนำให้อ่านประกอบเปรียบเทียบกัน

ทดลองขับ Toyota Camry ใหม่
First impression ภาคแรก
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2006/08/V4660678/V4660678.html

Full Review 2.0 & 2.4 ลิตร
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2006/11/V4911946/V4911946.html

First Impression V6 3.5 ลิตร
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2006/11/V4911942/V4911942.html

รายงานการทดลองใช้งาน ระบบนำร่องของ แคมรี ใหม่
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2006/11/V4911938/V4911938.html

ทดลองขับ Honda Accord (รุ่นก่อน พฤศจิกายน 2007)
รุ่น 2.0 โฉมเก่า
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/V3470403/V3470403.html